Kınalı Kuş Şiiri - Gülten Nazlı

Kınalı bir kuş konar pencereme,
Bir bakışıyla deler içimdeki geceyi.
Kanadında hasret, gagasında dua,
Kınalı kuş, sen hangi diyardan bana?

Bir ses fısıldar, ürkek ve nazlı,
Bir özlemin yankısı, bir kalbin sızı.
Giderken ardında tüy bırakır,
Kınalı kuş, yokluğun bile dokunur.

Her sabah beklerim sessizce,
Belki yine konarsın diye incece.
Bir gün dönersen ey kırık kanatlı,
Bu defa saklarım seni, gitme diye adını.

Sen ki bir yarasın uçan,
Sen ki bir küslüğün kanadı kapanan.
Kınalı kuş, kalbimde yerin,
Senle başlar, senle biter her şiirim.