Kınalı Koç (II)

Ben kınalı koçum sevdaya adak,
Güneşim hapis, olmuyor sabah.
Bir hüzzam şarkı çalıyor,
Gözlerimden sevdiğim,
Yüreğimden sevgi geçiyor,
Yeryüzü sıkıyor beni,
Ruhum bir başkasında geziyor.
Bırakma, tut ellerimden ne olur,
Yalnızlık o kadar derin uçurum ki
Sen olmadan bu kalb, bu beden
O uçurumda yok olur.

Susmak ne kadar zor,
Susma konuş, bir şeyler söyle,
Sevmek dediğin, sevdiğini mutlu görmektir bence.
Eğer mutlu olacaksan ben ölünce,
İşte hançer,
İşte ben, kınalı koç...
Sana boynum kıldan ince,
İndir hançeri!
Biliyorum, zorla sevgi olmuyor,
Ama gel gör ki sevgiliden de vaz geçilmiyor...