Kınalı Keklik Sarp Kayalarda

Kınalı keklik kayalıklarda sulanır
Sulanır sulanırda etrafında dolanır
Şöyle bir kubararak etrafa bakınır
Yanık yanık ötüşü insanlara dokunur

Kınalı keklik yükseklerde yuvasını yapar,
Yumurtasını yavrusunu gelenlerden korur
Kınalı kekliğin ötüşünden insan çok etkilenir
Kınalı kekliğin rengini görenler çok sevinir

Kınalı keklik yüksek kayalıklarda gezinir
Dişisine ötüşüyle nerede olduğunu bildirir
Kınalı kekliğin gür sesi dağdan dağa yankılanır
Onunda renk renk tüyünü, gür sesini veren Allah’tır.

Keklik keklikde derler var mı sesiyin eşi senin
Allah övmüşde yaratmış çok güzel rengin
Sana aşık oldum gönlüm düştü benim
Bir de sarp kayalarda olmasa senin evin

Senin güzel sesin insana verir sevgi
Tüyleriyin dünyada yoktur eşi menendi
İnsan unutamıyor edebi erkanıyla gür sesini
Kınalı kekliğim bizlerden esirgeme güzel sesini

Kınalı kekliğim senin düşmanın çok olur
Sen kendini savunursun yerin sarp kayalar olur
Sarp kayalardan sakın inme avcılar vurur
Yavruların annesiz babasız yetim kalır.

Avcılar bilir kekliğin etinin lezzetini
Vurmuşlar da doldurmuş çantasını sepetini
Kekliğe nasıl kıydın da kestin güzel sesini
Bundan sonra dinleyemeyeceğiz onun bestesini

07.05.2000