Kınalı Keklik Şiiri - Vedat Demirel

O dağların gülü çiçeği süsü
Hem yanıktır hemde dertlidir sesi
Ne yareni vardır nede kimsesi
Kuşların güzeli kınalı keklik

Yürüyüşü güzel sekişi güzel
O yanık sesiyle ötüşü güzel
Mevlam yakmış ona kınası güzel
Kuşların sultanı kıralı keklik

Yazın gelir güzün gider göçmen kuş
Bir vardır bir yoktur sanki hayal düş
Terketmez yurdunu ne yaz nede kış
Yerine yurduna vefalı keklik

Pek çokları koşar onun peşinden
Vururlarda ayırırlar eşinden
Anlamadım şu kaderin işinden
Peşinde düşmanı sıralı keklik

Avcıda insaf yok gelmez imana
Aman vermez katar tozu dumana
Vicdan yokki yüz kızara utana
Vurulmuş sineden yaralı keklik

Vedat der kekliği vuran düşmanım
Bende vurdum ama şimdi pişmanım
Sızım sızım sızılıyor vicdanım
Şimdi benim gönlüm karalı keklik