SEVGİLİ DOSTLAR KINALI ALİ DESTANI ADLI ŞİİRİME GÖSTERİLEN İLGİDEN SON DERECE MUTLU OLDUM...ÖZELLİKLE YENİ YETİŞEN NESLİN BUNU OKUMASI AMAÇLARIMDAN BİR TANESİYDİ...OKUL PROGRAMLARINDA KÜÇÜCÜK DİMAĞLARIN YAPMIŞ OLDUĞU MİZANSENLER BENİ SON DERECE MEMNUN ETTİ...MESLEKTAŞLARIMA VE YETİŞTİRDİKLERİ ÖĞRENCİLERİNE TEŞEKKÜR EDİYORUM...
YALNIZ TAKDİR EDERSİNİZ Kİ KİŞİLER(ŞAİRLER VE YAZARLAR) İSİMLERİ ZİKREDİLDİKLERİNDE DAHA DA MUTLU OLURLAR......ARZUM ODUR Kİ...BUNDAN SONRAKİ ESER KULLANIMLARINDA ESER SAHİBİNİN ADININ SÖYLENMESİ ŞAİR VE YAZARLARINDA ONURE EDİLMESİNİ SAĞLAYIP,BUNDAN SONRA KOYACAKLARI ESERLERE İLHAM KAYNAĞI OLACAKTIR..SAYGILARIMLA...
E-POSTA:[email protected]
CEP TEL:0542 265 9951 …………………………………………………………………………
Komutanı sormuş Kınalı Ali’me…
“-evladım! adını ve memleketini söyle…
Cevaplamış bizim Ali “-Adım Ali’dir komutanım, memleketimse,
Tokat’ın kazası Zile…
Sormuş komutanı tekrar “-yavrum! saçlarının bu hali ne?
Neden bu halde?…
Demiş ki Ali’m “-bilmem ki komutanım saçlarım neden böyle?
Anam işte kınalayıp böyle gönderdi beni cepheye…
Çok garipsemiş bu durumu komutan ve diğerleri…
Önce alaya alınmış bizim Ali’nin saçlarının kınalı hali…
Sonra düşünmüşler acaba nedir bu saça kına yakmanın hikmeti? ...
Yazılmış bir mektup Ali’nin memlekete..
Sormuş Ali “-ana saçlarımı kınalayıp neden gönderdin beni cepheye”...
Eklemiş “-sakın ha! ana kınalayıp gönderme cepheye kardeşim Ahmet’i de”…
Mektup gönderilirken memleketi Zile’ye…
Bizim Kınalı Ali ‘de güle oynaya gitmişti diğer yiğitlerle cepheye…
Daha doğrusu sevinç çığlıklarıyla ölüme…
Gitmişti ya ölüme, şehit haberi tez gelmişti cepheden geriye…
………………………
Şehit düştükten sonra gelmişti mektubu da eli öpülesi anasından…
Diyordu ki”-yavrum, kınalı kuzum sakın üzülme, üzülür yoksa burada anan…
Töremizdir öğren üç şeydir bizde kına yakılan…
— yakılır gelinlik kıza, kurban olsun ailesine diye…
—kurbanlık koça Allah’a kurban olsun diye…
Birde…
—askere gidecek yiğitlere...
Vatana Kurban olsunlar diye…
Kurban ettik,seni vatana oğul!
Söyle ki herkese…
“-Anam, kurbanlık göndermiş beni cepheye”…
"Vatan hep sağ olsun" diye...
Not:Bu şiiri yazarken Murat Çabas beyefendinin 20/02/2005 tarihli (Kınalı Ali Destanı) adlı yazısından etkilenerek yazdım..
17/03/2006
Zile
Ali Orhan Günaydın
Ali Orhan GünaydınKayıt Tarihi : 18.3.2006 11:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(onlar bu vatan için canlarını vererek şehit oldular ve analar vatan uğruna şehit olması için evlat yetiştirdiler.Onlar kimi zaman Kınalı Ali kimi zaman Kınalı Mehmet kimi zaman da Kınalı Murat oldular, onlar aynı vatanın evlatları olan kahraman Türk askeri; Kınalı Kuzular) …. Dün onlar ne için öldüler? bu gün biz ne için yaşıyoruz?
Olsun ne yapalım.
Hey onbeşliyi de alabiliyorlar mı elimizden.
Kutsal toprakların evladına binlerce selam olsun...
Allah bu Milleti yeniden 18 Mart ruhu ile doldursun...
Ellerinden öptü ağabeyin...
Kınalı Ali Destanını şiirleştiren yüreğine sağlık.
TÜM YORUMLAR (3)