Bu defa son olacak
Son kez çalacağım kapını
Varsın eller ne söylerse söylesin
Kimin umurundaki sabrımın sınırı
Yoruldum seni hayalinle yaşamaktan
Çağrılarıma bir cevap bile vermedin
Sonunda ümidimi de tükettin
Kınalar yak şimdi oldumu istediğin
Biliyorum yine elim boş döneceğim kapından
Boşuna saatler geçecek köşe başlarında
Anlaşılan mahkemeler kurulacak sokaklarda
Tekrar maziye gömülecek o tatlı heyecanlarda
Ve kapanacak belki bir sayfa daha
Mutsuzluğum okunacak yine o çatık kaşlarımda
Sana da keyfini sürmek kalacak yaktığın kınalarda
Her tarafta yokluklar açlıklar sefalet
Bir kazandır kaynıyor dünyada
İnsanlık nereye gidiyor nereye gidecek
Aşklar sevgiler nasıl akla gelecek
Kim haklı kim haksız kim karar verecek
Yaşanan bu sancılar ne zaman bitecek
Kınalar yakın sonunda bakalım kim gülecek
Kimi dinlesem
Bir dokunup bin ah işitiyorum
Mutsuzlukları ayrılıkları dinliyorum
Çiçekleri eskisi gibi koklamak
Ve mutluluk şarkıları çalsın istiyorum
Kutlasın herkes doğum günlerini
Kendime nasıl istiyorsam
Bu topraklarda herkes mutlu olsun diyorum
Ve bekliyorum
İşte o zaman yakın kınaları Herkes yaşarken mutlulukları
Kırık dökük mutlulukların anlamı yok
Herkes mutluluğu hak etmeli mutlu yaşamalı
Eğer sahip olacaksan bir şeye adam gibi olmalı
Ya da korkakça kaderim deyip teslim olmalı
Kayıt Tarihi : 15.12.2002 17:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Oğuz Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/12/15/kinalar-yak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!