Kınadıklarım Şiiri - Sayid Dursun Akgün

Kınardım yalnızları, bir baltaya sap olamamışları,
Kınadığım ne varsa geldi başıma.
Kınardım bir dert uğruna hayattan kopanları,
Kınadığım ne varsa geldi başıma.

Kınardım, bu bozuk düzeni, kuralsız hayatı,
Bir aşk uğruna çöle düşen zavallıları,
Fakirin sofrada yediği aşı; kınardım.
Kınadığım ne varsa geldi başıma.

Kınardım sokaktaki köpeği, havada yalnız uçan kuşu,
Yarını yokmuş gibi içen şu sorumsuz sarhoşu,
Çamı, meşeyi, ardıçı, huşu; kınardım.
Kınadığım ne varsa geldi başıma.

Kınardım aklı bir karış havada gezenleri,
Resmen bir tanrı gibi yalnızlık seçenleri,
Ölümü isteyip kendini kesenleri; kınardım.
Kınadığım ne varsa geldi başıma.

Kınardım ayrılanları sevdiğinden,
Emin olan, her şeyi bildiğinden,
Sevdiği halde koşmayanı peşinden; kınardım.
Kınadığım ne varsa geldi başıma.

Kınardım, dünyayı, kendini bilmeyeni,
Söz verdiği halde gidip geri dönmeyeni,
Çiçeği, böceği, toprağı sevmeyeni; kınardım.
Kınadığım ne varsa geldi başıma.

Kınardım şairleri, ellerindeki kalemi,
Yarından ümit kesip, geçmişine küseni,
Tanrı yolunda kendin’ asan kişiyi; kınardım.
Kınadığım ne varsa geldi başıma.

Kınardım sevdiğini ele kaptıranı,
Hançeri ısıtıp kalbini dağlayanı,
Geceleri yalnızken diz çöküp ağlayanı; kınardım.
Kınadığım ne varsa geldi başıma.

Kınardım yar diye ağlayıp kendinden geçeni,
Onu seven dururken sevmeyeni seçeni,
Tütüne sarılıp sigara içeni; kınardım.
Kınadığım ne varsa geldi başıma.

Kınardım korkmayanı ölümden,
Hala anımsayıp geçmeyeni dününden,
Uzaklarda yaşayanı doğduğu yerden; kınardım.
Kınadığım ne varsa geldi başıma.

Şimdi de ben söyleyeyim sen kına.
Dert sunacak sâki mi yok sarhoşa?
Bunca yıl boşa kürek çekmişim boşa.
Kınadığım ne varsa geldi başıma...