Kına yak... Şiiri - Hüseyin Başar

İlk zamanlar yokluğumun farkına bile varmayacaksın belki ama
Sana yemin ediyorum, öyle bir an gelecek ki
Yokluğum boğazına düğümlenecek
Bensiz nefes bile alamayacaksın
Çaresizlik içinde kıvranarak, beni arayacaksın
İşte, işte o an evlat acısı gibi
Yüreğinin tam orta yerine oturacağım
Düşüneceksin
Aklından geçen sorulara cevap bulamayacak
Acaba şimdi nerde, kiminle diyeceksin
Beni düşünmekten kafayı yiyeceksin
Sensiz aydınlanan her gün
Ömrümden bin yıl alsa da
Sensizliğin acısı beni an be an bitirse de
Telefonumda kalan son bir mesajını silmeye kıyamadığımı
Yerine kimseyi koyamadığımı
Ve lanet olsun, lanet olsun ulan en acısı
Sana, sana doyamadığımı bilmeyecek, bilemeyeceksin
Ey benim yürek sızım
Ey benim hayırsızım
Bu şiir sana
Ama sen bunu bilmeyeceksin
Yaşadıkça ve nefes aldıkça
Acaba, acaba bir gün, bir gün diye
Bekleyeceksin boşuna
Ben sensiz öleceğim
Sen, bensiz sürüneceksin
Ve bir gün, çok gereksiz bir anda
Çok gereksiz bir yerde
Ve çok gereksiz birinden duyacaksın
Bu lanet Dünya’dan
Pılımı pırtımı toplayıp çekip gittiğimi
İşte o an,
Belki hiç kimse hiçbir şey bilmeyecek ama
Sadece sadece sen bil yeter
Sebebim sensin, sebebim sensin
KINA YAK KINA YAK