Adem Havva ile başlayan nîkâh,
Ezelden ebede var olur gider.
Alemi cihanda işleyen fıtrat,
Allah'ın sevgisi yâr olur gider.
Gönüller bağlanır sevda bağınan,
Aşkın otağından çiçek dağınan,
Kanı kaynar gençlik vakti çağınan,
Kovan oğul verir bir olur gider.
Mendili gülünen çeyiz sandığı,
Sevda ateşiyle cana yandığı,
Düğün kervanında ata bindiği,
Ana kucağından er olur gider.
Davetli dostlarla hediye gelir,
Düğün sahipleri karşılar alır,
Kız oğlan yanında savdıçlar kalır,
Kına gecesinde bar olur gider.
Yeni yuva kuran ağaçta kuşlar,
İnanç pınarından içmekle başlar,
Bir yastığa elbet koyulur başlar,
Ömür boyu halvet sır olur gider.
Aile ocağı muhabbetinen,
Ana baba hoşnut mürüvvetinen,
Atanın duası al hörmetinen,
Nasihat dinleyen pir olur gider.
Figani meydanda meramın söyle,
Rabbimin emridir nesiller böyle,
Damat gelin rızık içecek suyla,
Helâlin olduğu yer olur gider.
Aşık Figani 20/06/2009
İbrahim OkurKayıt Tarihi : 3.12.2016 17:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!