kına yakılmış ayaklarımın yazgısı
yazılanlardan korkmadım mı sanıyorsun
kar üstünde çıplak ayak yalnızlığı
yalnız üşümedim...
ayaklarım alev
...her adımda bir avuç toprak köz olur
tüm sızılarım donmüş
sana ait bıçak yarası
çetin, bir başına ve onmaz
sar beni ömrümün kışı
dök bütün çiçeklerini
ki
avucuma
inanmak için sana
yüz çevireyim
yurtsuzluğa...
Kayıt Tarihi : 6.6.2011 23:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!