"Nusquam est vertus... Si vis pacem licitus..."
Gözlerine bakan şu kader yansın
Ben külüm. Ve artık yanmayacağım
Sabrederken dikelirse veryansın
İsyan ateşiysem, dinmeyeceğim...
Bana yol göster ulu Kin Vaşağı
Acılar sırtımda aczden kaşağı
Seviyemden düşmüş iken aşağı
Sen in, ben daha da inmeyeceğim...
Dertlerden boyca kısaysam benim
Tûr dağında kindar Musaysam benim
Şeytandan doğan Isaysam benim
Pusup, korkup, çekilip, sinmeyeceğim
İşlem bozuldu, on sayısı çekildi
Nur beni boğdu karşıma dikildi
Ve deniz yandı, köprü yıkıldı
Boğulsam da burağa binmeyeceğim...
Sonra gök yıkıldı, benim de döndü nevrim
Oldu fikirlerde bir olağanüstü devrim
Ben dursam durmayacak şu evrim
Cehenneme girsem de yenmeyeceğim...
Ah "Eli! Eli! Le ma şevaktani?"
Ya öldün ya burada unuttun beni
Ben ölsem zerre öldürmez kini
Ben bu masala pek kanmayacağım
Ve secere tutar gelir şu fıtratın
Kuruldu senin ey rab burada sırâtın
Ve lekûm fi el kısasûn hayatûn
Ve kısası intikam sanmayacağım...
Tonyukuk savaş sırrı bilene kadar
Ya sen , ya da sen ölene kadar...
Tek hayatta Tanrı olana kadar
Ben gazabım, asla sönmeyeceğim!
Kin ve hırs olup, tükenmeyeceğim!...
Tonyukuk Erdoğan Varım
18.02.18.
Kayıt Tarihi : 18.2.2018 04:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!