@kin kılükal Şiiri - Tuba Okur

Ya Rab sana iltica her daim
Faniye dert döktükçe
 insan aslında kendine zalim..
Medeni bir kılükal olmuş
her konuşma danışmanlık
adı altında..
profesyonellik dediğimiz
geri dönüt verme ve pekiştirme aslında..
aşikare edilmiş her vaka
isimsiz anlatıla anlatıla..
modernleştikçe
robotsılaştık esasında..
boyut atlıyoruz artık
para varsa..
Işınlanmayı da buluruz yakında
online ola ola!
Uzayda da görüşme yaparız artık
 oksijen maskesini taka taka(!)
Önce kendine sonra başkasına!
Empati yapabilirmişcesine
sosyal deney yapıyoruz aslında..
Cümleleri de önceden ezberliyoruz..
Replikler hep hazır esasında..
Başkasından medet umma mı
tavsiye mi,
destek mi bir karar verin artık
 kobay gördüklerinize teşhis koya koya..
Tecrübe sahibi olmadan
tükenmişlik sendromu yaşamak
hangimizin haddine
asıl tükenmişlik hayatın sillesini
daha doğmadan
yiyen o mazlum çocuklarda....
Terör mağduru şehitlerimizde
yaşarken içimizde
öldürmek zorunda kaldıklarımızda..
gönlümüzden düşürdüklerimize
farklı hikayelerde kaybolan yaşantımızda
öyle kolay değil
öyle kolay değil
yaşamadan
yaşatmadan
umut satmak..
Umut ticareti yaparak para kazanmak..
Ve belkide ertelediğimiz hayatların sonu
hep başkalarının acılarını ufaltmamızda..
Ihbar ediyoruz kayıp olan ,kayıp edilen kalplerimizi
Şikayetim kendime
Kendi kalp söküğümü dikemediğime
Allah aşkına söylesene
Bir başkasına nasıl derman olduğumuzu zannederiz?!
Nasıl monte ederiz mesleki uzmanlık kurallarını,etik değerleri, model ve yaklaşımları kültürel değ~erleri önemsemeden..
Evet öfkeliyim
neden biliyor musun
sayın bayan
hayatta yapmadığımız iyilikleri,yardımları
ziyaretleri
farkındalıkları
meslek ve para kazanma adına yaptıklarımıza?
t.o