Kimyoncu Şiiri - Özdemir Aydın 2

gözlerin düşmüş geceye
aşk sıcağıyla, aymazca.
bir susuz gül sızısı
bir ince sancı
öyle sarhoşum ki
öldürüyorsun hunharca...
sen var ya kimyoncu
sen, darağacında iki damla gözyaşı
nasıl öldüğümü bilme yine de...

merak etme
merak etme alışıktır bu adam
alışıktır bu deli
şarabın tortusunda mutluluğu aramaya...

yokluğun çökmüş sineye
kar göğüslü
köz köz olmuş güz gülüşlü
iç çekiyorum oruç niyetine...
yanmak, özlemek, istemek
bu mudur diyorum, bu mudur sevmek.
sen var ya kimyoncu
sen, namlunun ucunda iki damla gözyaşı
nasıl vurulduğumu bilme yine de...

merak etme
merak etme alışıktır bu adam
alışıktır bu deli
şarabın tortusunda mutluluğu aramaya...

bu çarkı ters dönen zamanda
gözümün ucunda yanıp kül olurken hayaller
serkeş umudum bu şehri inletirken
susamışlığım kızgın kumları savururken
nemli dudaklarında gezinirken
kaldırımlarda tökezliyorum..
bu mudur diyorum, bu mudur senli olmak.
sen var ya kimyoncu
sen, namlunun ucunda iki damla gözyaşı
nasıl vurulduğumu bilme yine de..

merak etme
merak etme alışıktır bu adam
alışıktır bu deli
şarabın tortusunda mutluluğu aramaya...