Kimyasal aşk....! Şiiri - Yorumlar

Aşkın muhavereleri kimyaya dökülürse, kelimelerde o muhaverelere tercüman olmak isterse yazarı da sevgili adaşım Metin Yıldırım olursa; elbetteki böyle harika bir aşk şiir çıkacaktır ortaya.

Gerçi son bölümünde kimyasal aşkın taraflarından birisi bu kimyanın müsebbebine, kimyacıya sitem ediyor. Sanki burada, 'hayatın acımasız ve beceriksiliğini' daha doğrusu 'toplumsal değerler' diye dayatılan yâda olması gerekli zannedilen kimyasal eklentileri reddediyor şair. Ve diyor ki, sizin aşkın kimyasını düzelticem derken kimyayı bozduğunuzun farkında mısınız? gibilerde beceriksizliklerini yüzlerine vuruyor. Aşkın kimyası bozulunca ortada ne AŞK ne de kimya kalmıyor elbette....ve ortaya çıkan karışım yada adı herne ise; muhtemelen zehir oluyor hayata...işte o zehir ki...sahte reçete ve formülleri elinde tutanları düşündürse gerektir...Yoksa aynı reçete birgün onları da eritecek...Su testisi su yolunda kırıldığı gibi acemi kimyacı acemi bir formülde erir gider....Şu su testisi çok yakışmasa da bu mevzuya...neyse sanırım sonuç anlaşıldı :-))

Sevgi ve saygılarımla Adaşım....

İşte,duygusal ve pratik zekanın karışımından ortaya çıkmış bir şiir daha..Kimyasal aşk bu kadar güzel yazılamazdı ....Kutlarım Sayın Yıldırım..

Heey sen…!
Acemi kimyacı..!

…..Anlarmısın maddeden………?

Formülün eritiyor;
Çıktı madde şekilden……!

Bozuldu artık aşklar,
…….Sahte formül yüzünden…..!

Nedir bu çektiğimiz….?
………..Acemiler elinden……………!

Şiirin önceki bölümü eyvallah..ama burası yok mu?..sevdim burayı...yüreğine sağlık Metin....Ferit Teksoy

Göz ve kalp,
İki molekül gibi…
Bir atom parçasının,
Baş müsebbibi…..

Sen çözen;
Ben çözülen…..
Çözeltiler hep hasret;
İçimdeki sendin,
En değerli element……

Bir damla yaşın,
Bendeki homojen bir karışım….
Sevecen bir bakışın,
Çekirdekteki infilak;
Buharlanıp yok oluşun ise;
Ölümler ile bir ittifak……

Gözler isyan ediyor,
Başkaldırdı yanak……

Estikçe ayrılık rüzgarı;
Sızar pembe hayaller,
Karışır duygular içine,
Kan döker katil eller….
Dökme yeter;
Orası son durak……..! ! ! ! !

Bulutların çarpışır,
Başıma yıldırımlar düşer….
Bir katı yürek,
Üzerime hüzünler döker….
Kaynadıkça sevdan;
Sen uçuyorsun,
Tortun içime çöker…..
Ruhum göçer…..!

Heey sen…!
Acemi kimyacı..!

…..Anlarmısın maddeden………?

Formülün eritiyor;
Çıktı madde şekilden……!

Bozuldu artık aşklar,
…….Sahte formül yüzünden…..!

Nedir bu çektiğimiz….?
………..Acemiler elinden……………!

Metin Dostum,serilere devam ediyorsun..Mükemmel bir şiire daha imzanı atmışsın..Belliydi bunun geleceği bir öncekinden..
Devamını bekliyoruz..Sevgi ve muhabbetlerimi gönderiyorum ..