Kimyacı Şiiri - Murat Kara

Uzun narin yapılıydı,
Sanki korunmaya muhtaç gibi.
Koruma içgüdüsünü
Uyandırıyordu kişide.

Uzun bacakları vardı
Ama vucuduyla orantılıydı.
Öne eğikti başı hafifçe.
Pardesü giydiğinde
Yakasının içine girerdi
Saçından birkaç tutam.

Açık kumraldı saçları,
Kimi zaman tepede topuz yapar,
Kimi önüne düşürür,
Kimi zaman ise
Yana tarardı.

İlk bakışta insanı hareketsiz bırakan
İri gözleri vardı.
Gözbebeklerinden ılık bir alev yayılır
İnsan kendini
Huzur içimde hissederdi.

Muntazam burnunun
Hemen aşağısındaki dudakları
İnsanda öpmek arzusu uyandırırdı.
Konuşmaya başladığında,
Kendinizi bir bahar havasında,
Kır gezintisinde sanırdınız.

Sesi, kuş seslerini anımsatıyordu
Ilık bir suda duş alıyor
İzlemine kapılabilirdiniz.
Derste konuştuğu zaman,
Her sözcüğün ardından
Yüzüne bir gülümseme yayılırdı.

Seyretmeye doyamazdım,
Dersler o kadar kısa gelirdi ki bana
Diyebilirim ki
Bir ömür boyu onu dinleyebilir
Seyredebilirdim.
Ben kimyayı
Kimyacıyla çok sevdim.

Biga, 1978