karartma geceler yakın,
yakın, aydınlığın korkusu,
ağlayanlar susamıyor,
haykırışlar sesiz ve ürkek,
bakışlar acımasız ve kinli...
körler, niye duyuyorum diye ağıt yakıyor,
görenler, kör olmadığına lanet ediyor,
sağırlar, gördükleriyle yaşamak istemiyor...
kimsin sen arkadaş,
söyle ben kimim,
sen bensen, ben sensem,
bizi üzen kim...
kızım içeride ağlıyor arkadaş,
onu ağlatan kim...
oğlum niye bana öyle bakıyor arkadaş,
gözlerinin sebeplisi kim...
yarın yağmur yağmayacaksa,
hava niye karanlık arkadaş...
karartma geceler yakın,
yakın aydınlığın korkusu...
Kayıt Tarihi : 7.12.2009 19:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)