Kimsin Sen!
Şu akıp giden zamana var mı bir çözümün
Şu doğan güneşe geçebilir mi senin sözün
Bir gün olmasa gece, çıkmasa ay, sönse yıldızlar
Ne gelir ki elinden, geriye getirebilir misin tekrar
Gözlerini aç ve seyreyle dünyayı
Her biri bir mucize, anlamıyor musun yine
Bıraksalar seni bir ada da kendinle
Ne yapabileceğini düşünemezsin bile
Bırak tüm bu halleri, bassın yere ayakların
Başın yukardayken duymaz olur kulakların
Az in yere de aç gözlerini iyice
Sensizde döner bu gezegen sensizde…
Bencilik kaplamış yüreğinin her yerini
Sanıyor musun ki mal mülk kurtarır seni
Bir yardımı çok görme insanlardan
Sen sen olda utan biraz yaptıklarından
Aldığın her nefesin kıymetini bil
Gözlerin görüyorsa hala, şükrünü bil
Hala sevebiliyorsa kalbin, sevmesini bil
Söz gümüşse sukut etmesini de bil
Dünya dediğin yer fani bir durak
Kalıcı değiliz biz, sonumuz toprak
Eğer ömrünü geçirirsen yatarak
Neyler sana toprak neyler Hak
Gideceğin yer uzun bir yol
Her şey orada var her şey bol
Girmek istersen sende iyi bir kul ol
Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol…
Muhammet Yürük (Son satır Hz. Mevlana’dan alıntıdır.)
Facebooktaki grubuma hepinizi bekliyorum.
http://www.facebook.com/pages/Ankara/ManzumeM/164011813008? v=wall&viewas=688294730
Muhammet YürükKayıt Tarihi : 23.2.2010 03:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!