Kimsin Sen? Şiiri - Yorumlar

Bütün sevdalar BİR de birleştikçe
ne sevd abiter
ne de sevdası olanlar
Yalnız O
O sevda bakikalır
menzilinizde kolay gelsin

saygılarımla

Ön yargı ve tabusal oluşumlara nazire olarak çalışılmışsada güzel bir çalışma. Elbette kişilere karşı yargı oluşturmak, yargı oluşturan kişiyi bağlamalı ama malesef biz, başkalarının doğruları ile hareket etmeye koşullanmışız. O şartlılıkla hareket ederiz. Kişilerin özeli bizim dedi kodu alanımız! daha doğrusu neden samimi ve üreten toplumakayamayan birbirimizi benimseyemeyen yanımız ve paylaşımsızlığımız.

Çalışmanız bir özlem ve özelde, bazı değer bilmemiş olmanın, şimdiki anlamaların rahatlaması ile vucut bulmuş. Tebrik eder tam puan destekle selamlarımı iletirim. Saygılar.

duygular iç ve içtenlikle biharika şekilde kaleme alınmış yazdıran yüreği yazan kalemi kutlarım selam ve dua ile
benden tam puan saygı ve muhabbetle kabul buyurun

Kelimeler birer semboldür; asıl ise, kelimelerin işaret ettiği dünyadır. Şiirin vasfını, o dünyayla kurduğu bağlantının sahihliği belirler. Bu bağlantı noktasında kelimeler birer unsur olarak çıkar karşımıza. Kelimelerin şiirde kullanımı, onlara yüklediğimiz yeni mânâlar ve bu mânânın kuşatıcılığı da çoğu zaman yazılan şiirin akıbetini belirler. Günlük hayatta belirli bir mânâsı ve kullanımı olan kelimeleri, sanatkârın kendine has bir şekilde kullanması, ‘dil’i, ‘söz’ seviyesine yükseltir. “kimsin sen?” ifadesi ‘dil’in ‘söz’e dönüşmesine bir örnek olabilir. Şiirin dil değil söz olduğunu kabul edersek, şiir dilinin, günlük dilin daha ilerisinde bir ‘üst dil’ olduğunu söylemiş oluruz. Sizi kutlu/yorum.

'Taşı bile yosun sarar, oysa seni saramadım'
Şiir, herkesin söylemediğini söyleye bilme ustalığidır diye düşünüyorum.
Yüreğinize sağlık. Şiir pınarınız hep çağlasın, dileklerimle.

Tanımlamalar özlemleri / arzuları güzel yansıtıyor. İdealle gerçek çatışmasının güzel örneklerinden biri.. Aranıp bulunamayan / hatta bilinemeyen.. Ama yanında yaşanan gerçek hayatta var olmayan..

Güzel çalışma. Tebrikler.

Kimsin sen?
Kor olup tutuşmasını beklediğim,
Bedenim. Yüreğim, her şeyim.
Bu kaçıncı kez boşlukla, didişmelerim.
Dudaklarımdan hala silinmeyen,
Tadım. Tuzum, ekmeğim.

kimsin sen...

sorgunun yeri ve adresi belli...

etkileyici ve mükemmel bir çalışma...

saygılarımla kutlarım...

Harika bir şiir okudum Emine hanım. Kutlarım.

Duygular güzel,şiir mükemmel. Kutluyor,selamlarımı gönderiyorum.

Duyumsanması doğal; fakat söylenmesi cesareti gerektiren hislerimiz şiire ustaca taşınmış.Dolaysız,yalın bir anlatım.Ozanca söylemler dikkatlerden kaçmıyor.Bunlar,şiirdeki sesin ruh hallerinin yansıması gibi geliyor bana.Bize biçilen modeller ve verilen değerler konusunda alınması gereken dersler var şiirde.Biz erkekler sevgimizi açıklamakta bu değin sevecen olamıyoruz galiba; ''Kimsin Sen? '' diye sormaya cesaret edemiyoruz.Sayın ÖZBAKIR'ı bu yetkin şiirinden dolayı kutluyorum ve şiirini tam puanla değerlendiriyorum.