Kimsin Sen Şiiri - Ahmet Aktaş

Kimsin sen
Bakışların fazla esmer
Kimliğin sıkıntının ahtapot kollarıyla kavrar ruhumu
Salınışın/yürütür herlahza ateşini gözlerimin önünden
Nesin/duruşun girdap döleti olan rüzgarımın belini büker
En umulmadık anlarda
Pembeliğimi maviliğinle siyaha bürüyen sen
Sen kimsin

Daha seni tanımıyor
Tanıyanlar bile bilmiyor adını
Bu bilinmemezlik biliyor içimde merakının sarkıtımsı akıtlarını
Hanidir içelimin ayası açılmazken tokalaşmaya
Sırf seni sormak için
İçimde asetonu alevlenmiş gözleri
Ve yüzünü birkez daha dünya gözüyle görmek için
Yerli yersiz merhabalaşırım
Her gelen geçenle belki seni bilir diye

Şu an umarsızlığa yüzvermişken yüzümü
Hüznün perdeleri erken çekildi bu gün pencereye
Karanlık öyle bilindiği gibi yalın değildi
Yalnızlık karanlıkla dokunmuştu
(k-(aza) -ran) gözlerin aklıma geliyordu
Tedirginlerdi/kalmıyorlardı
Ve ben tutamıyordum onları

Dahası şimdi herhamlede
Katranı kan kovalarıyla çekiyorum kuyu karanlıklarımdan
Yerini yurdunu bilmediğim seni düşünüyorum şimdi
Şimdi etraf loş/gri
Ve süzgün dökülüyor kainat
Yanarı yamayla örtünmüş yanar dağlarımdan
Adına kalemden kan kusturduğum
Ama adını henüz bilmediğim sen
Sen kimsin
Sorgun merakıma yamalandı
Ben kendimi hiç bilmiyorum da
Şimdi sen kimsin

2007