Kimsin Sen Şiiri - Sebahattin Deviremli

Kimsin sen?
Kelimelerini gordugum, cumlelerinden vurgularını tahmin etmeye calıstıgım,
orda olup yazdıklarımı okuduguna, beni anladıgına inandıgım sen.
Konusurken suratın nasıldır, elini oynatır msıın?
Dokunur musun konustugun kisiye? Ya mimiklerin?
Bakamadıgım gozlerinin rengi ne?
Sen de merak ediyor musun yuzumun konusurken ki halini?
Konusurken gozlerine bakarım karsımdakinin, sagır degilim ama
dudak okumayı severim ben.
Bilebilir misin tum bunları? ....Sanmıyorum
Peki nedir ikimizi bu denli yakınlastıran?
Gormedigimde ozlettiren seni?
Saatlerce yazıstıgım, gulmekten sandelyeden dusecegimi
hissettigim, hayatımın en gizli yerlerini paylastıgım sen kimsin?
Nedir seni bu denli ozel kılan?
Kelimelerce herkes guzel galiba.
Kelimeler zırh gibi.Kelimeler sıgınak.
Daha kolay ifade edebiliyoruz kendimizi.
Yuzleri gormeyince daha yakın, daha mı insan oluyoruz yoksa?
Sana kelimelerle ulasırken daha mı açık oluyorum?
Kavga ederken kelimeler daha mı aslan kesilmene neden oluyor?
Nedir sana guvenmeme sebep?
Kelimelerin yeterlimi seni hayatıma sokmama, ozlememe...
Seni gordugumde sevinmeme...
Gideceginde ‘gitme’ dedirten, ‘dur daha konusacaklarımız var’
dedirten ne bana?
Gittiginde ekranda kalakalmamı saglayan ne?
Kabullensem sanallıgını, gerçek yasantıma gecirmesem,
gercek anlara sokmasam seni...
Olmuyor, yapamıyorum...Nasıl silebilirim ki seni?
Sevincimi, uzuntumu paylasmak icin sabırsızlandıgım...
Beni sevmenden, benim seni sevmemden nasıl vazgecebilirim?

Kelimelerce herkes guzel...
Gercek ya da sanal...