Kimsin Sen Şiiri - Sadık Yılmaz

Kimsin sen söyle bana ilk defa görüyorum
Kumral uzun saçların yüzün masum ve çilli
Denk düşmeyi umarak sahilde yürüyorum
Çiçek desen elbisen hem güzel hem afilli

Uzanmışsın kumlara bakışların çok dalgın
Seni düşündüren ne, halin nedense yılgın
Korkarım üşütürsün, malum olursun salgın
Ne yapayım güzelim, böyleyim ben işkilli

Hayal kırıklığın var, gözünden okuyorum
Deniz meltemi sindi sanki sen kokuyorum
Dolanıp etrafında hep mekik dokuyorum
Yersiz düşünce sezdim, intihara meyilli

Bil meyler unutturmaz bitir sende şişeyi
Müsterih olmak lazım bırak bu endişeyi
Çekinme ne olursun anlat bana her şeyi
Ben dert arkadaşınım geveze tatlı dilli

Belki maksadı aştım yollarımı saptırdım
Belki takarsın diye gümüş kolye yaptırdım
Elimde değil yârim sana gönlü kaptırdım
Narin parmakta yüzük, güzelliğin tescilli

Kendimi tekrar edip kötü sözler sayarım
İhtimal dahi olsa sanma senden cayarım
Çok kıskanırım anla bozulmuştu ayarım
Senden özür dilerim sana demiştim zilli

Sıfırdan başlayalım seni boşluğa itmem
Bana güvenmelisin artık bırakıp gitmem
Tanımazlıktan gelip bir sözün iki etmem
Gözlerin huzur verir, rengi zümrüt yeşilli

Tarih:29.09.2018_____________________