Sen kimsin ki beni uyarıyorsun?
Ben evvel çağda bir taûn-zedeyim!
İstemem ne şifâ ve ne de efsun
Sırtımda megavil kan revaneyim
Bilmezsin her sözün sırr-ı kelâmı
Dilden çıkar çıkmaz kılmaz adamı;
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta