Kimsin? Şiiri - Ahmad Hanbali

İster tanısın ister tanımasın
Zannediyorlar ki beni bir basın
Ki okumadılar şiirden fasıl
Tanımıyorlar ne ad ne de asıl

Nasılsınla başlarım konuşmama
Cevap beklerim sabahtan akşama
Yapraklar,dallara düşermiş damla
Neye dökülür peki gözyaşları

Aşk derler, hoşuntu derler inanmam
İzin vermez derim bana felsefem
Bir nizamım var onu ihlaf etmem
Kaldı öyle benim hasenat kesem

"Kimsin?"diye sorgularım her akşam
Haklı sen misin, yoksa haktan sapan
Derdi gidermez ne şaman ne de kam
İşe yaramaz ne mızrak ne kalkan

Dört kıta yetmez beni anlatmaya
Bu Kalbim ne bir lîn ne de bir kaya
Onaltıdayım başladım yazmaya
Daha yaşamadım güzel hatıra

Geldi,gitti,geçti ferahlı günler
Bulamadım kendime güzel bir yer
Derdime kapıldım kimse sormadan
Vurdu yarayı ateşli bir havan

Hilal yıldız değil,iki yıldızlı
Attırır yalnız kalbi hızlı hızlı
Arkadaşı bilmem, ki hep yalnızım
Eder kendi içimi cızım cızım...