Hafif bir yağmur
Kimseyi incitmeden
Değiyor kalbime
Bir türkü mırıldandı
Kalbimdeki çocuk
Çocuk sustu
Çocuk güldü
Kimseyi incitmeden…
Benim sayfalarımda
Ne şiir var ne Nazım
Öylece öksüz kaldım
Yağmur ruhunun, heyecanında
Diriliyorum ve yaşıyordum
Bir zamanlar
Ah zamanın neresinde
Saklanmış bir çocuk bulsam
Kendime benzetiyorum
Kimseyi incitmeden…
Yağmur toprakla can
Toprakta ömrüm saklanacak
Kimseyi unutmadan…
Kayıt Tarihi : 10.12.2008 13:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nedim Kardaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/10/kimseyi-unutmadan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!