Kimseye Söyleyemedim

Fatih Sultan Çelik
31

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Kimseye Söyleyemedim

Seni asil insanların, basit sevgisiyle değil
Basit insanların, asil sevgisiyle sevdim.
……..Sadece, senin bilmendi istediğim..........
Ama hiç bilmedin, ne haldeyim
Bir üşüdü, bir yandı yüreğim............
Bütün mevsimleri
Bir günde yaşattı bana, senin sevgin.
…….Nereden bileceksin ki? ...............
Son satırından tutuşturulup atılan, şiir gibi
Seni keşfettikçe kendimi kaybettim........
Kimseye söyleyemedim.

Beden ruhun zindanı
Yalnızca, dokunmakla mı yaşanır anı.
Ya, gelecek yarınlar?
Nasıl ulaşılır onlara?
Bakıp, bir falcının çirkin suratına,
Yalan kokan dudaklarının arasında
Ne arar, insanlar? .............
Bildim..........
Bende acılarım dinsin istedim
Kimseye söyleyemedim.

Hasretinle yandığım bu gece, kaçıncı gece?
Bu kaçıncı kayboluşlara kelepçelenişim.
Eriyip kemiğe vurduğunda, seni unutmam için,
Ellerimle kaç köz avuçlamalıyım? .........
Sonu gelmez hayallerimi
Daha kaç kez, atmalıyım uçurumlardan? .......
Bilemedim.
Ata ata bitiremedim.
Doruğundayım sensizliğin
Kimseye söyleyemedim.

Yağmur sonrası, parçalı hüzün
Kalp atışlarıdır yeryüzünün.
Kara bulutların eşliğinde
Esen matemlerin önü sıra
Ağaçların dallarından, toprağa
Sağanak sağanak, dökülen benim.
Yerlere değil, avuçlarına konmak istedim,
Kimseye söyleyemedim.

Uçurum uçurum gözlerini
Her biri, bir ok gibi, kirpiklerini
Seni düşünmekten kim alı koyar
Kim alı koyabilir beni?
Yastığımın altında firari uykular
İçimde tarifi imkânsız sıkıntılar var
Biliyorum, konuşsam kıyametler kopar…….
Bir seni sevdim
Kimseye söyleyemedim.

DENEME

08.12.2008

Fatih Sultan Çelik
Kayıt Tarihi : 27.2.2009 10:44:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Fatih Sultan Çelik