Kimseye Diyemem! Şiiri - Suat Zobu

Yıllar oldu içerimden yanarım
Dumanım savruldu köz kaldı bende
Biri bir şey söyler ona kanarım
Kah doğru kah yanlış söz kaldı bende
-
Aşkına kapılıp candan sevince
Ciğerim eridi inceden ince
Gülüşüm onunla uçup gidince
Yaşları dinmeyen göz kaldı bende
-
Ölçülmez parayla pulla ederi
Benim nazarımda ayrıdır yeri
Huri melek soylu sıfatı peri
Hafızamda öyle yüz kaldı bende
-
Acaba sorusu olur bilmece
Candan seviyorum varmasın güce
Yastığım şahittir uyumam gece
Taşlara yontulan iz kaldı bende
-
Haberi yok dağa taşa darıldım
Kıskançlıktan çatır çatır yarıldım
Umut ettim vara yoğa sarıldım
Toplam üç beş metre bez kaldı bende
-
Onunla başladı bitti miadım
Vazgeçmez aşığa çıkmıştı adım
İyi kötü şu dünyayı yaşadım
Bir Suat Zobu’ydum giz kaldı bende
-
Suat Zobu
-