denizde kaybolmuş yelkeni olmayan bir gemi gibi
her zaman terkedilen aglayan masum bir aşık gibi
her fırtınanın içinde kalıp yaşamayı ögrenen birisi gibi
ben ne acılar çektimde kimseye diyemedim
benim acılarım sessizdi hiç konuşmadılar
acılar damla oldu içimde deniz gibi çoğaldılar
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta