Göz açıb gördüyün güllü baharsa,
Bəxtinə düşənin alagöz yarsa.
Üzünü ayrılıq alovu qarssa,
Yazığın gəlsə də taleyi kəmə.
Səni sevməyimi kimsəyə demə.
Somsoyuq daş üstə adımı oyma,
Mənli xatirədən usanıb doyma.
Həsrəti, hicranı yaxına qoyma,
Yenə də köklən sən o xoşbəxt dəmə.
Səni sevməyimi kimsəyə demə.
Qoyma ki gül üzün kədərdən solsun,
Yamyaşıl gözlərin qüssədən dolsun.
Üzündə həmişə təbəssüm olsun,
Mənim yoxluğumda batma heç qəmə.
Səni sevməyimi kimsəyə demə.
Namərdin sözünü külək duyası,
İzini-tozunu yağış yuyası.
Həqiqət olsun qoy əhdin mayası,
Halalı harama qatıb da yemə.
Səni sevməyimi kimsəyə demə.
Kayıt Tarihi : 7.5.2025 06:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!