Artık kırılan duyguların içindeki küfürleri saymıyorum,
Artık heves bulamıyorum hayatın darliginda Vuramiyorum hırçın dolu yüreğimi yumruklara.
Sanki sığdıramıyorum hayata kendimi ,
Bitti bitecek bir an bekliyorum kendimde
Öyle hissediyorum ,
Soğuk gölgeler ıcınde
Ölmek için can atıyorum, atamıyorum canımdan
Sığmıyor duvarlara atılan yumruklar
Kör pedal çevirip duruyorum sanki .
Bir adım daha atsam ölecem gibi , ölemiyorum
Öksürük gırtlağıma tıkanıyor , nefes alamıyorum,
Tekrar iyiye gidiyorum ,.
Sorguluyorum kendimi , senin yerine
Haksız olamıyorum , kuramıyorum empati
Belli iyice yok oluyorum içimden
Kimseye anlatamıyorum
Kayıt Tarihi : 20.9.2017 00:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hanbeli Erçin](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/20/kimseye-anlatamiyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!