Kimsesizlik Şiiri - Barut Can

----Kimsesizlik---

Zordur Kimsesizlik …
Yalnızlığın kişiliğe bürünmesidir,
Yüzüne gülen onca insan içerisinde
Yalnız hissetmesidir kişinin…
Edilen övgülere ,yapılan vaatlere,sohbetlere rağmen
Tek kalmasıdır , yaralı olmasıdır gönlün…

Sahte gülüşlerin uzmanlığıdır …
Yada unutulan,bozulan yeminlerin ürünüdür kimsesizlik…
Bir pencereden saatlerce yol gözlemektir bazen …
Yada denizin kıyısında çoşan dalgalara dalıp gitmektir…

Zordur Kimsesizlik…
Ya rabbin bir imtihanıdır insan için ,
Yada vefasızlığın karaktere bürünmesindendir…
Rabbim kimseyi kalabalıklar içinde kimsesiz bırakmasın…
Duasını ettirecek kadarda acıtır insanı kimsesizlik…
Ve ilacı yoktur, onun yoldaşı sabırdır sadece …
Rabbine sığınmaktır kazancı …
Bunu anlarsın sarınlınca sadık dosta sımsıkı…
Hayatta iken zordur Kimsesizlik…

26.01.2023 BaRuT