Bu naciz bedenime bir kelepçe vurdular
Anladım işte o an hayat bana dar gelir
Kimsesizlik içinde bana pençe vurdular
Kurtuluş vadisinden beraatim zor gelir
Yapayalnız kalmışım koca umman içinde
Ararım daim rehber ararım bir kılavuz
Çıkış yolu görünmez kafam duman içinde
Aklım ceset yığını kanla dolu bir havuz
Deryaya akar her şey dereler şelaleler
Yaprak düşer dalından toprağa kimsesizce
Susuz kalır bağımız kurur güller laleler
Apansız meçhul yerde can veririm sessizce
Bundan gayrı duyulmaz çıkmaz artık hiç sesim
Umut denen yapımız yıkıldı çaresizce
Yaşamak zehir gibi kalmadı ki hevesim
Bir heves arıyorum nerede çare sizce?
Kayıt Tarihi : 3.6.2023 13:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!