Bir derviş gibi yürür yüreğin,
Dermanı kendi içinde arar divane.
Bir nefeslik huzur için,
Kimsesizliğin melodisine sarılır.
Kulak verir geceye,
Ama sessizlik konuşmaz,
Yalnızlık fısıldar eski bir hikâye.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta