Eğildiğinde kara mı kızmalı
Bezekar o cihandar çenara hafiz berg-i diraht iken
Dal koptuğunda ele mi kızmalı
İtiraf-ı teharrub hunu hala evrenge bi kazf iken
Kuş korktuğunda sese mi kızmalı
Layemutta habaddar binihaye var bilse sefih beşer
Bir ağaç öldüğünde neye kızmalı
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta