Bir yiğit kalbi ellerinde
Acısı sığmaz bedenine
Aç köpeklere atılmış ruhu
Bir başka beden içinde
İtler bile acıdı kimsesizliğine
Bir sen acımadın,
Aldırmadın çaresizliğine…
Bir kaç tatlı sözle,
Uyandırdın tüm çirkinlikleri
Güzelleştirdin ölümü de
Bir cellat’ın elinde
Cellat ki acıyla, kanla beslenir
Bir cellat ki öldürdükçe dillenir
Ve bir cellat can verdikçe,
Diğeri kendinden geçer, sevinir…
MEKSEN KILINÇ
26/02/2008
Kayıt Tarihi : 1.7.2009 15:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meksen Kılınç](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/01/kimsesizligime-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)