Kimsesizler ülkesi Şiiri - Kadir Kül

Kimsesizler ülkesiyim ben
Nerde bir kimsesiz varsa o benim
Nerde bir gözü yaşlı nerde bir boynu bükük varsa işte o benim
Soğuktur benim gecelerim
Ayazı kemikleri sızlatır
Gamı kederi ise o soğukta sabahlatır
Benim hiç doğum günüm olmadı mesala
Bilmem öyle mum üflemeyi pasta kesmeyi
Kimse bana hiç hediye de almadı
Doğrusu pir parça olsun tatmak isterdim o duyguyu
Ama oda nasip olmadı
Kimsesizler ülkesiyim ben
Gecelerim kimsesiz gündüzlerim kimsesiz duygularım kimsesiz
Yahu yokmuydu benim kimsem
Nerde benim eşim dostum sevdiklerim
Hepsi benim yanımda olduklarını söylüyorlar sa neden ben bu kadar kimsesizim
Nereye gitsem fazlayım sanki bu aralar
Sokaklara bile fazlayım
Herkesi örten karanlık gecelere bile fazlayım ben.
Alıp ceketimi gidesim var buralardan
Neresi olduğu hiç farketmez
Bir dağ başı yada bir deniz kenarı
Koskaca dağlara yada uçsuz bucaksız denizlere de fazla gelirmiyim ki ?
off çok yoruldum ben bu belirsizliklerden
Ruhum kanıyor hergün
Bir ağlıyorum bir gülüyor
Yoksa deliriyormuyum acaba? Bilmiyorum
Ama bildiğim tek bişey var
Çok kimsesizim ben
Koskocaman kimsesizler ülkesiyim ben.