Kimsesizler Mezarlığı Şiiri - Hacı Ömer ...

KİMSESİZLER MEZARLIĞI

Dün gözlerim ağlayarak
Aradım belediyeyi hıçkırarak
Ne var! Diye sordular
Cenazem var dedim
Neyin olur diye sordular
Aşkım olur dedim

Belediyeden gelmişlerdi arkadaşlar
Cenaze nerde diye sordular
Cenaze kalbimde dedim
Hani nerde bizi oyalama dediler

Hemen çıkarıp vereceğim size
Bu kalp gömülü kalsın mezarda
Kimseler ağlamasın, olmasın arkamda
Ben yalnız kalayım mezarda

Ve… Sevgili gelmiş evimde
Bir mektup var masamda
Alıp açıyorsun evimde
Alıp okuyorsun masamda

Alıcı Leyla yazıyor mektup da
Gönderen sana sevdalı bir âşıktı
Adresi okuyor ve şaşırıyorsun
Yoksa kimsesizler mezarlığını bilmiyor musun?
Niçin ağlıyorsun sevdiğim niçin
Benden gidişin yok muydu?
Benim aşkıma inanmayıp gidişin
Şimdi ben senden gidiyorum

Ağla sevdiğim ağla, ağlama zamanındır
Ağlamaya sebeplerin bu gidişlerindir
Şimdi görüyor musun? Duvarlarımı
Bana inanmayan sevgini yazıyor

Ben sevgimi yerlere yazmam derdim
Sen nasıl âşıksın deyip geçerdin
Çünkü sen, üstüne basıp geçeceklerini bilmezdin
Onun için, ben aşkımı kalbime yazarım
Derdim sen yine gülüp geçerdin

Ancak, kalbimde saklar ve büyütürdüm
Büyüttüğüm bu sevdayı görmedin
Ananın evladını sevdiği gibi sevmedin
Artık, yaşlandı biliyor musun?

Sen değil sevdiğim, aşkın
Sen değil sevdiğim, bu beden
Sen değil sevdiğim, bu yürek
Sen değil sevdiğim, sen değil

Hani insanlar yaşlanınca ölür ya
İşte aşkında böyle bir şey
Yaşlandı ve artık ölüyor ya!
Şimdi de sana olan sevgini öldürüyor

Şimdi soruyorsun bana değil mi?
İyi de niye kendini öldürdün diye

İnsan ölünce kıymetli olur diye
Hatıralar gözlerinin önünde canlansın diye
Her şey ayrıldığında kalmasın diye
Bir sevgi gözlerinin önünde ölür, niye

Ben sana söylerdim değil mi?
Senden başka kimsem yok diye
Ne yapayım şimdi, sensiz bu dünyada
Ölmekten başka çare mi var söyle

İşte onun için beni
Kimsesizler mezarlığına gömün dedim

Çünkü sen, benim her şeyimdin

Artık yerimi biliyorsun sevdiğim
Adres, kimsesizler mezarlığı

01.05.2009 / 18.30

Hacı Ömer Kılıç