Kimsesizler Kimsesizi Şiiri - Sevilay Çelik

Kan ter içinde uykularımdan uyandığımda,
Kendimi,tek kalmış,unutulmuş hissettiğim anlarda,
Kimsesizler kimsesizine sığındım sadece
Ondan yardım istedim.
Biliyordum ki ondan başka kimse,
Affedici, merhametli değildi.
Ve yine biliyordum ki,
Seni unutmam için o bana yardım edecekti.
Senin için akıttığım göz yaşlarım bir gün dinecekti,
Kalbimdeki sevgin silinecekti
Yerini sadece onun sevgisi alacaktı.
Ondan başka kimse bu kalbe girmeyecekti
Kimsesizler kimsesizi bana yardım edecekti.
Bitecekti bu ızdırap, bu dertler, bu kahır bir gün bitecekti
Yerini huzura,mutluluğa,sevince bırakacaktı.
Kalbim huzura kavuşacaktı ve bir daha senin için sızlamayacaktı,
Yanmayacaktı bedenim alev alev bir daha
Gözlerim ağlamayacaktı.
Ellerim sana kavuşabilmek için değil
Sadece Allah’ımdan af dilemek için açılacaktı semaya
Geçmişimi unutmak ve senin için yaptıklarımdan dolayı pişman olduğum için
Yalvaracaktım Allah’ıma
Allahım ona açılan elleri boş çevirmezmiş,
Biliyorum ki benim elleri mide boş çevirmeyecek
Kimsesizler kimsesizi bana da yardım edecek..