Kimsesizler Kimsesi!
Arakan yanarken, ses çıkmıyor kimseden,
Dünya; kör, sağır, aymaz, zulme yok pes eden,
Bir Türkiye var; “dur” diyen, insanlığa ses eden.
Müslümanların kısılıyor her yerde sesi,
Yetiş, yardım eyle kimsesizler kimsesi!
“İslamofobi(!)” almış başını gidiyor,
Müslümanı öldürün, yaşatmayın diyor.
İnleyen Müslüman, ölen Müslüman,
Kalmadı, tükendi Müslümanın hevesi,
Yetiş, yardım eyle kimsesizler kimsesi!
Çamura bulanmış, kimse kalmasın diye,
Yavrusunu kucaklamış, ölmesin diye,
Vahşet, katliam yavrumu bulmasın diye,
Benzi sararmış, yüzü solmuş, kesilmiş sesi,
Yetiş, yardım eyle kimsesizler kimsesi.
Avrupa, Amerika, Rusya…hepsi aynı soy,
Kur’andan korkar, İslam’a düşman, bitmeyen huy.
Baksana, çıkıyor mu beşli çetenin sesi?
Umudumuz var, kısılacak zalimin nefesi,
Yetiş, yardım eyle kimsesizler kimsesi.
Kazım Öztürk 09 Eylül 2017
Kayıt Tarihi : 9.9.2017 10:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Arakan'da zulme maruz kalan Müslümanların, çektiği sıkıntı, zulüm, işkence sebebiyle, zalimlerin ses çıkarmaması yüzünden bu şiir kaleme alınmıştır.
Kur’andan korkar, İslam’a düşman, bitmeyen huy.
Baksana, çıkıyor mu beşli çetenin sesi?
Umudumuz var, kısılacak zalimin nefesi,
Yetiş, yardım eyle kimsesizler kimsesi.
çok anlamlı bir şiir zalimler belası yakındır inşallah
gönlüne kalemine sağlık sayın kazım bey saygı ve selamlar
TÜM YORUMLAR (3)