Her sabah penceremden
Kuşların zikrini dinlerim.
Kuşlar bile hergün,
Yaradanı terennüm ederken
İnançsızların haline bakıp
Kahrolur,inlerim.
Kendi uğursuzluklarını bir kenara bırakıp
Baykuşun ötmesini uğursuzluk sayarlar.
Oysa Baykuş,yıkık,viraneliklerden
İnsan oğluna seslenir.Der ki:
Bir zamanlar,bu yıkık,harabelikler
Birer muhteşem saraydı,köşktü.
Buralarda Ağalar,Beyler yaşardı.
Hepsi de dünyayı terk edip,
Şimdi ahirete göçtü.
Ey insan oğlu! Hiç boşuna mahmurlanma
Seninde akibetin böyle olacak
Her canlı birgün mutlaka ölümü tadacak
Çünkü Dünya'da kimse baki kalmayacak.
Kimsesiz hiç kimse olmaz
Herkesin var kimsesi.
Kimsesiz kaldım medet ey!
Kimsesizler kimsesi.
22.06.2011 / Antalya
Yaşar YaramışKayıt Tarihi : 22.6.2011 19:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Herkesin var kimsesi.
Kimsesiz kaldım medet ey!
Kimsesizler kimsesi.'
MÜKEMMEL, HARİKULADE, KUSURSUZ, TARİFSİZ VE BENZERSİZ bir şiir olmuş. Ellerinizden öpüyorum Hocam. (12-P/4054)
TÜM YORUMLAR (7)