Kimsesizler Şiiri - Yahya Gökdemir

Yahya Gökdemir
12 Mart ·
KİMSESİZLER

Karanlık ıssız sokaklarda
Aç susuz geziniyorum
Her kes evinde barkında
Sıcacık yuvasında
Bir ben perişanım
Bir ben derbeder

Gecenin derin sessizliğini
yara yara yürüyorum
Kar yağıyor lapa lapa
Kara bahtımın üstüne
İsyan ediyorum her şeye

İnlerin cinlerin cirit attığı
Karanlık kuytu sokaklar
Bizden soruluyordu sanki
Oysaki bu görkemli şehirde
Bir barakam bile yoktu

Sessiz parkın ıslak bankına uzandım
Yastıksız yorgansız kederler içinde
Yıldızlar yoldaşım
Ağaçlar arkadaşım olmuştu
Milyonlarca insanın içinde

uyandığımda başucumda sokak köpeği
ayaklarım üstünde bir kedi
Birde hayallerim vardı
HEPSİ O KADAR
Bu şehir bize dar edildi
Bu şehir bize zindan edildi

CEBECİ ANKARA
1982 YAHYA GÖKDEMİR