Kimsesizin Kimi Var (kıssa)

(Değerli Hemşehrim Ayser Masmanacı Beşoğlu’nun paylaştığı hikâyeden doğan kıssa.)

Emin amca evinde küçük bir çiftlik kurmuş,
Üç beş adet koyunla, bir de at besliyormuş…

Bazen yazı-yabanda otlatırmış onları,
Bazen nazı kalanda atlatırmış onları…

Yine günün birinde dama sermiş yemleri,
Sanki harman yerinde çekiyormuş gemleri!

Merdivenden hızlıca çıksın diye koyunlar,
Öyle hızlı vurmuş ki eğmez olmuş boyunlar!

Sıçrayınca bir parça, tam gözüne saplanmış,
Feryat, figan sesine konu-komşu toplanmış!

Ameliyat olsa da gitmiş gözün irisi,
Yapılanlar boşuna karanlıktır gerisi!

Emin amca bir anda “Kör Emin” oluvermiş,
Kendi yağmur beklerken Yaratan dolu vermiş!

Pîr-i Fanî unutma; kimsesizin kimi var,
Hakk’a muin olanın Hak katında imi var…