Kimsesizdim Şiiri - Nevresi Hakkıı

Kimsesizdi ıssızdı buralar
Ben ve sayamadığım yıldızlar
Sonra hafif bir rüzgar
Bir şeyler fısıldıyorlar.

Kalktım, bekledim sonra
Yalnızdım kimsesizdim
Su sesi geliyordu
Tarafını bilmediğim yerden

Korkuyla karışık üşüyordum.
Yalnızdım korkuyordum.
Saat bire beş vardı.
Kimsesizdim kayboluyordum.

Yıldızlar bir şey söylüyordu.
Onları dinliyordum.
Duyamıyorum sizi
Ey yıldızlar ulaşın bana

Kaçıyor gibiler benden
Sönüyor ve kayboluyorlar.
Gecenin karanlığında
Yalnız bırakıyorlar.