"kimsesiz Sokak"ta Yürürken Yazılan Şiir

Kimsesiz sokak, yıpranmış kaldırımlar ve ben
Ölümün şerefine kaldırılmış bomboş kadehler
Gel gör bak, yağmura susamış virane evler

Arayışın arzusu, avaz avaz bir haykırış,
Pusu kurmuş izliyor çıplak ağaçların gözleri,
Parça parça ediyor içimdeki günahkarın sözleri.

Bulutlar, kapkara ve tepeden izlemekte dünyayı,
Lakin cimri ve bencil, bir damlaya kıskanç,
Huzursuzluğun elleri el değil, keskin birer kıskaç.

Sabır eyle ve baş eğme, umutsuzluk suçtur,
Gece doğuracaktır sancıyla tertemiz gündüzünü,
Aydınlanacaktır, özlemle bekle masmavi gökyüzünü.