Kimsesiz Şiirlerin Hatırası

Oysaki daha sözümüz vardı,
Ölümlü dünyada ölümsüz aşka.
Herkesin bir hayat hikayesi vardır,
Kiminin yalnız, kiminin başka başka.

Önemli olan, asırlık bir çınar gibi dimdik yaşamak.
Nasip olur mu, onurluca ölmeyi başarmak?

Ve umutsuz sevdalar ardında nafile çabalar,
Yok yere koşuşturmalar...

Üç günlük dünyada, beş günlük yaşam mı olur?
Her beyaz günün sonu, mutlak zifiri bir akşam olur.

Günler, aylar, yıllar kovalar da
Nihayet mevsimlerden hazan olur.
Dökülürsün usul usul dallardan,
Artık medet umarsın, yıllarca uzaktan bakıp
Hiç tanımadığın o topraktan.

Hasbelkader yaşarsan,
Belki biri gelip sana yoldaş olur.
Olur da ölürsen, elbet mezarına iki satır yazan olur.
Ardında bıraktığın kimsesiz şiirlerin,
Sevdiğine hatıran olur.
Belki de kimsesizler, bilinmeyen sevdalara destan olur.