Kimsesiz Şiiri - Gül İçel

Ne acıdır ah bir anlatabilsem,
Varken yok olan hayatımı.
Bakamam gökyüzüne hiç geceleri.
Korkarım sönen her bir yıldızı gördükçe
Canlanır hafızamda aniden,
Pırıl pırıl ışıkların sönüşü.
Bilirmisiniz bakamıyorum vitrinlere,
İçime bir bıçak gibi saplanıyor.
Sanki ben değildim onları seven,
Pırıl pırıl ışıklar içinde seyreden.
Ürküyorum dostlarımdan, bilirmisiniz?
Yokum artık aralarında, hepsi ilgisiz,
Anladım ki ben artık,
Parasız, pulsuz ve KİMSESİZ.

G.G. 17 TEMMUZ 1999 İST