Dervişlik...
Yokluk...
Gariplik..
Vurgun...
Yorgun...
Hiçbir şeyim yok şu fani alemde,
Vuslatına ve gözyaşına hasretimden başka!
Bak bir de şiir ve orman hediye edebilirim sana,
Ruhun şiirle, kalbin çırayla tutuşsun diye!...
Gökyüzünü ve yağmuru kendime sakladım,
Umutlarımı da garip mezarlığının kimsesizliğine!...
C.K
17.07.2017
Ankara
Modern Mevlana
Kayıt Tarihi : 11.9.2023 21:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şair ile aşık olduğu insan arasında geçen bir konuşmada sevdiğine en son ne zaman mutlu oldun diye sorar, kendisine manevi olarak benzeyen birisinden aldığı cevapla irkilmiştir. Sevdiği insan ise en son 6 yaşında mutlu hissediyordum, diye cevap verir. İkisi de gözyaşlarını tutamazlar. C.K o günden sonra aşık olduğu kişinin her doğum gününde geçmişte akan mısralarla sevdiği tam 6 yaşına gelinceye kadar zaman tünelinde 2023 yılından başlayarak geçmişe yolculuk yapar ve 26 adet şiir yazar. Bu yedinci şiirdir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!