Kimsesiz Mezarlar Şiiri - Ali Tırnaksız

Göllüalanda yalnız halime yatarım; Hiç gelenim olmaz, yollara bakarım. Yıllardır hasretlik çekerim Her gün ağlarım, kimsem yok muydu benim? Cesedimi koymuşlar yaylanın başına Hasret kaldım köyümün toprağına taşına Her kış karlar yağıyor başıma Her gün ağlarım, kimsem yok muydu benim? Göçerken cesedimi yol üstüne koydular Ne geldiler, ne de halimi sordular. Susadum susadım ne de su verdiler Her gün ağlarım, kimsem yok muydu benim? Serin eser Harmancıkın yeli Buram burak gelir köyümün yeli Ziyaretime gelmiyor eşim İsmihan, oğlum Ali Her gün ağlarım, kimsem yok muydu benim? Bekliyorum her bayramda çocuklarım gelmiyor Torunlarım unuttu beni, belki de bilmiyor Hep yollara bakarım, hiç gelenim olmuyor Her gün ağlarım, kimsem yok muydu benim? Hasretlikten artıyor sızım Ne dilim konuşur ne de ifade ediyor sözüm Yok muydu kimsem; oğlum kızım? Her gün ağlarım, kimsem yok muydu benim? Böyleymiş bizim de kader Ne ayağım yürür ne de bedenim gider Ne de çocuklarım beni ziyaret eder Her gün ağlarım, kimsem yok muydu benim? Ebe, dede! Yeni duydum, ben de şaştım, Uzun yolları koşarak aştım İşte geldim, size kucak açtım Uzat elini öpeyim ebe, uzat elini öpeyim dede... 19 Mayıs 2012