Kimsesiz Liman Şiiri - Zihni Ozselmanoglu

Kimsesiz bir limandan acildim denize
Guzel bir hayat icin umuda yolcuyum
Yaz biter kuru yapraklar dokulur guze
Mevsimler hayal tabiat icinde yorgun

Gunduz ve gece ilerledim sig sularda
Eftrafta mehtab dolunay kadar guzeldi
Su uzerini sis kaplamis bir diz boyunda
Mehtabin isigi o an elime degdi

Dalgalar titredi deniz aniden azdi
Mavi renk bulandi bulutlar siyah oldu
Hatirladim onu mevsim sicak bir yazdi
Ruzgar estikce yelkenler huzunle doldu

Sonunda ruzgar durdu dalgalar uyudu
Gunesli gun ve mehtabli aksam yanyana
Omur hararet gideren bir yudum suydu
Benzerdi acan yaprakla guzel masala