Kimsesiz Kadın Şiiri - Yorumlar

anlatımı akıcı ve doyurucu bir tadı vardı.
geceye şiir kokusu serpti mısralarınız.
kaleminize, yüreğinize sağlık.
ilhamınız hiç tükenmesin.
selam ve saygılarımla

Sade bir anlatım,
güzel bir tema ve
haz duyularak defalarca
okunabilen usta işi
harika bir şiir.
Kutlarım,
kaleminiz daim olsun.
sonsuz şiirlere

Donuk parmağa bulaşık,
Prangadan küflü halka.
Onu bir tanıdık gördü,
Uzaklaşacağı anda!

Utancından oracıkta,
Ruh, erim erim eridi.
Kara bahtlı gözleri,
Yumulu, toprağa indi.

kutlarım emeği
çok güzel bir çalışma
kaleminiz daim olsun efendim
saygılar bıraktım........

Ben keske bu siiri okumasaydim diyecegim..!!ne güzel güle oynaya sürüp giden bir pazar keyfim vardi..siirin daha yarisinda dagilip gittim.Bir anda sanki her sey gözlerimin önünde canlaniverdi,önümde birkac biseyler vardi atistirdigim,onlara öylece baka kaldim..bogazima dögümlendi o son lokmam..!Ayse hanim sizi gönülden kutlarim böylesine duygulu herseyiyle mükkemmel olan bir siirde hayatin en büyük gercegini 'yoksullugu'dizelere döküp siirlestirdiginiz,dile getirdiginiz icin.Allah zorda olan,aclik ceken bütün canlilara rizik kapisi aralasin,bizleri darda kalan o insanlara yardim icin vesile etsin...Tesekkürler Ayse hanim,selamlar,saygilar. ++ant

şiiri okuyupta duygulanmamak mümkün değil duygulanarak okudum. bir kadın kimsesiz olabilir ama ona herzaman bir soyyal el uzanmalı bu yoksulluğu kökten silecek soyyal imkanlar olması lazım. şiir çok anlamlı ve güzeldi yazdıran yüreği içtenlikle kutlarım.

'Kimsesiz Çocuk' başlıklı şiirimden bir dörtlükle, gönülden kutluyorum değerli kaleminizi. Yüreğinize sağlık Ayşe Hanım.

Bir çocuk gördüm sokakta,
Toz içindeydi her yeri,
Elinde bir kuru ekmek,
Çöpten bulmuştu besbelli.

Offff of... Kimsesiz kadını öldüren açlık susuzluk değil, çöpten yiyecek ararken görülmenin utancı olmuş.Oysa, onu bu hale koyanlar utansın.

Bu kadar mı güzel anlatılır şiirce yokluk, yoksulluk... Kutluyorum Sevgili Ayşe hanım. Mükemmeldi...Nicelerine...

Saygın,sıcak,içten duygularla dizelere vurulmuş güzel şiirinizi beğeniyle okudum.Kutlarım.

'Utanç...'
Onurun, çaresizliğe yenilgisi... Açlığa, yokluğa çoğunlukla... Bazen sevgiye, dayanması zor ayrılığa, hasrete karşı duramama zayıflığı ve onun doğurduğu çelişkili duruma düşmenin 'yüze vuran kızarıklı sancısı...'

Şiire konu olan, 'kimsesizlik, yokluk ve yoksulluk...' Açlığı bastırma iç güdüsünden kaynaklanan eylemin utancı...
Suçlu 'simit çalan mı!' Yoksa o kimsesizliği ortadan kaldıramayan 'toplumsal duyarsızlık ve kara düzen mi?'

İbretlik şiir... Kutluyorum Ayşe Hanım...