Kimsesiz İnsanlar Şiiri - Metin Demircan

Çogunuz tanırsınız beni;
Kiminiz gecerken eğik yüzümü
Kiminiz cebi sökük ceketimi
Dedimya çoğunuz tanırsınız
Sacı ak,sakalı çok beni
Çok yıkanmamış,kirli beni
Çoğunuz yüzüme bile bakmaz, eser geçersiniz yel gibi
Kiminiz acımsayarak,eğreti
Beni çoğunuz önemsemezsiniz
Kimsesiz gibi her yanımda insanlar

Uzak şehrin ışıkları bir yanıp, bir söner
Gece alır başımı gündüze döner.
Umudun zehir gibi, içsem mi!
Bilemedim yar bilemedim...